Naar huis

Zaterdag 04.02.2017 tot woensdag 08.02.2017

Van Santa Pola via Burriana naar Castellón de la Plana

Vandaag is het kilometers maken, maar wel rustig aan. We komen Alicante voorbij en rijden dwars door Valencia. De Costa Blanca ligt nu achter ons. Het is lenteweer…wat bewolkt maar met een temperatuur boven de 20. We gaan eerst in Burriana kijken of we daar kunnen overnachten. Het hele terrein bij de haven is leeg en er staan nieuwe verbodsborden. Alles wijst erop dat er nu gehandhaafd wordt. We rijden verder langs de kustweg en komen in Castellòn. Vlak bij de haven parkeren we voor een lunchstop. Dan verder op zoek naar een plekje. Via een zijstraatje ziet Nart campers staan aan de strandkant. We rijden er heen en sluiten aan bij een stuk of 20 campers op een mooi terreintje vlak voor de strandpassage. Er staan hier voornamelijk Nederlanders. We horen dat er een eindje terug, vlak naast het planetarium, een officiële plaats is, compleet met service. We lopen die kant op en vinden de plek. Meteen maar een rondje centrum, wat rondsnuffelen in een mega Chinese bazaar en wat inkopen bij de Mercadona.Tegen vijven weer terug en we verbazen ons nog steeds over de hoge temperatuur!

Zondag 05.02.2017 naar noord Spanje, Sils

Als we de gordijntjes open trekken is de zon al flink bezig, net als een groot aantal joggers en wandelaars. We zijn snel vertrokken, het gaat richting Barcelona. We nemen uiteindelijk toch de kustroute i.p.v. dwars door de Pyreneeën. De weg die we wilden nemen blijkt tijdelijk afgesloten. Het schiet goed op.Ter hoogte van de Ebrodelta krijgen we een vreselijk noodweer op ons dak met harde windvlagen. Kort daarvoor was een prachtige dubbele regenboog te zien.Een eindje voor Girona en na 362 km houden we het voor gezien voor vandaag. Lang genoeg gezeten… we gaan meteen een rondje om het daar vlakbij gelegen meertje maken. 5 km later zijn we terug en zoeken we tevergeefs een restaurantje om later op de avond wat te eten… De jongeman in de buurtsuper weet te vertellen dat er alleen een kebabzaakje is. Dan zelf maar wat koken.

Maandag 06.02.2017 Weer Frankrijk in.

Het meest vermeldenswaardige van vandaag is dat er tot ver in de middag zeer sterke wind was. De Mistral waaide met al zijn kracht. In Figueras even getankt en de laatste Spaanse Lidl inkopen gedaan, en daarna met het stuur stevig in handen langs de Franse grens, Perpignan, Nimes en Beziersom vervolgens de A75 richting Clermont Ferrand te nemen. Die laatste stad halen we vandaag niet. Tegen vieren en zo’n 100 km voor Clermont F. hebben we er genoeg van en zoeken (na nog wel even genoten te hebben van de route door het dal van Millau) de camperplaats van Le Canourge op. Het blijkt een schitterend dorp te zijn aan de Lot. We zien er niet veel van, want het is al donker als we op zoek gaan naar een pizzeria. We vinden er een. Mooie ambiance, goede kok en aparte bediening in de vorm van een artiest-achtige bediening met de zwartst omrande ogen die ik ooit gezien heb. We zien bij de wandeling terug dat het 0° is…. Kacheltje aan dus.

Dinsdag 07.02.2017 Naar Auxerre… 443 km Totaalstand 5207

9.15 uur zijn we weg. De A75 naar Clermont Ferrand schiet goed op, rustig. Af en toe op hoogte, 1000 of meer meter, wat laaghangende bewolking en sneeuw langs de kant van de weg. Af en toe een regenbuitje. Het landschap is spectaculair, zo ook de brug Eiffel : viaduct de Garabit die rood van kleur is. De lunchpauze is op een grote vrachtwagenparking in de buurt van Moulins. Na tanken in Nevers gaat het over kleinere wegen naar Auxerre, waar we een plekje vinden op de mixparking aan de rivier de Yonne. Even een rondje door het centrum, langs de grote kathedraal en door de steile straatjes met de eeuwenoude pandjes. Mooie levendige stad. Morgen de laatste kilometers naar huis? Nog dik 500….

08.02.2017 Naar huis

Al vroeg op en om 8 uur rijden we Auxerre uit. We volgen de route die onze tomtom aangeeft… Troyes …Chalons-en-Champagne (waar we tevergeefs wijngaarden verwachten)… Suippes (waar we nog wat Franse kaasjes inslaan) en dan bij Bouillon de grens over met België. Af en toe regen, hier en daar mist, maar gelukkig geen gladdigheid! Met 5711 km op de teller zijn we terug in Waalre, 2 weken eerder dan de plannen waren. Als we dan een uurtje later een telefoontje krijgen dat het met mijn broer helemaal niet zo goed gaat als in eerste instantie leek, zijn we blij dat we thuis zijn. Als laatste nog een dankwoordje aan iedereen die reacties schreef op het reisweblog of via andere kanalen ons sterkte wenste en meeleefde. Erg hartverwarmend: dank jullie wel!

Cordoba en dan huiswaarts....

31 januari 2017 Bezoek aan Cordoba

Vanaf de camperplaats in El Higueron zijn we in een kwartiertje met de bus in het centrum van Cordoba. Via een doolhof van kleine straatjes lopen we eerst naar de Mezquita. Dit is een van de mooiste Arabische bouwwerken ter wereld. Met de bouw werd begonnen in het jaar 785 en tijdens de 2 eeuwen daarna werd het complex verfraaid en uitgebreid. Via de patio de los Naranjos zeg maar de sinaasappelbomen-hof, komen we binnen. We kopen er de entreekaartjes en vergapen ons aan de meer dan 1000 zuilen van marmer, jaspis en onyx die de roodwit geblokte bogen ondersteunen, de marmeren vloeren, de ontelbare kapellen, de verbazingwekkend mooie plafonds en natuurlijk de “mihrab”, de gebedsnis richting Mekka. Midden in de moskee liet Karel V in 1523 een kathedraal bouwen, waar jij volgens onze gids later toch wel spijt van kreeg. Ik ben bijna onderkoeld als we de moskee verlaten; buiten in de zon kom ik weer wat op temperatuur. Nart heeft meer dan 50 foto’s binnen gemaakt. Aan het eind van de dag staat de teller op 184. We wandelen door de voormalige joodse wijk met o.a. zijn binnenhofjes vol bloemen achter traliewerk, bekijken diverse kerken en pleintjes, rusten uit op een terrasje in de straat met flamengo-restaurantjes, eten onze boterhammen op de stoep voor een museum en lopen een keer de Romeinse brug over. Heel interessant is de Posada del Potro, oorspronkelijk een herberg en nu in gebruik als een soort flamengo museum. Interactief met filmpjes, muziek, ritme oefenapparaten en veel informatie over de verschillende Spaanse dansen, zangers en zangeressen. In het winkeltje ernaast koopt Nart zijn traditionele souvenir: een T-shirt, deze met een gitaar erop. Via het modernere centrum met veel winkels en restaurants lopen we terug naar de bushalte. De bus stroomt vol met scholieren. Rond vier uur zijn we terug. We zetten de stoeltjes buiten en rusten met een biertje lekker uit in de zon. Er vliegen steeds wat ooievaars boven ons hoofd en in de verte balkt af en toe een ezel, terwijl de kwikstaarten om ons heen scharrelen.

Woensdag 01.02.2017 Via een stuwmeer naar Montoro en door naar Castro de Rio.
Nadat we een broodje bij de bakker hebben gekocht vertrekken we van de parking. We tanken iets verder op de LPGtank vol en rijden de stad Cordoba via de rondweg om in oostelijke richting. We gaan bij het stuwmeer kijken net na Alcolea. Dat valt wat tegen, vooral als de weg steeds smaller wordt en we met wat capriolen moeten omkeren. Dan door naar Montoro, dat onder aan de helling van een berg aan de meanderende rivier de Quadalquivir ligt. We wandelen er even rond tot aan de Plaza de España. Het weer laat het wat afweten; een buitje, wat bewolking, maar als we later in de middag in Castro de Rio aankomen schijnt de zon alweer. We parkeren achter een hek op de spiksplinternieuw aangelegde camperparking, compleet met service en helemaal gratis. Tijdens het avondeten begint een muziekkapel vlak in de buurt te repeteren voor, denken wij, de paasprocessie. Het klink wat somber en dat past momenteel precies bij mijn stemming want mijn broer, 1 jaar jonger dan ik, wordt morgen in Tilburg geopereerd aan een hersentumor. Een week of drie geleden kregen we te horen wat er aan de hand was en vanmorgen heb ik hem nog even aan de telefoon gehad. Het wordt morgen een spannende dag met het wachten op de resultaten.

Donderdag 02.02.2017….
Ooh… slecht geslapen vannacht, en op van de zenuwen….ik wil naar huis! Ik heb totaal geen zin meer om nog langer zo ver van mijn familie te zijn. Van wat gisteren nog op de planning stond : nog wat bezienswaardigheden in de omgeven bekijken, waaronder Zuheros en Priego de Cordoba, verandert nu in richting Nederland rijden… Het liefst rijdt ik vandaag door tot Valencia, maar dat wordt te gek. Na 305 km stoppen we rond vieren in Velez -Rubio. Het landschap waar we onderweg doorrijden is zondermeer spectaculair: kleurrijk en afwisselend. De hele tijd houd ik mijn telefoon goed in de gaten in afwachting van een berichtje over mijn broer Jan. We maken een wandeling door het stadje en ik kook een potje. Pas om half 8 komt er een appje…. Jan is bij kennis, ligt op de ic en kan alle lichaamsdelen bewegen… nadere info volgt morgen. Een kleine opluchting in ieder geval.

Vrijdag 03.02.2017 Naar Santa Pola.
Er komt al vrij vroeg een berichtje van mijn schoonzus… Jan mag van de ic naar de afdeling neurologie en de drain is er uit… Dat is goed nieuws.
We rijden vandaag zo’n 180 km voornamelijk over de A7. Behalve rondom Murcia is het een rustige weg en het schiet goed op. We stoppen eerst op een parking achter de Mac en lopen van daaruit het centrum in. We hebben nieuwe Gigabytes nodig want dat kwartiertje skypen met de kleinkinderen heeft er flink ingehakt. Via de toeristeninfo vinden we snel de Orangewinkel en als we uitleggen hoe snel die 2 GB op zijn gegaan krijgen we er gratis en voor niks 1 GB bij. Dat moet voldoende zijn voor de komende paar dagen. We zoeken de camperparking iets buiten het centrum op en kunnen voor 9 euro er overnachten, douchen, internetten en van de service gebruik maken. We eten een boterham, ik zet verslag en fotoserie nr 7 op reismee en dan gaan we een eind wandelen. Eerst door de salina’s, dan naar het strand en via de boulevard ( waar we natuurlijk even op een terrasje wat te drinken nemen) met een rondje weer terug. De temperatuur is uitstekend, zo’n 21 °. Ik houd voortdurend de telefoon in de gaten voor nieuws over Jan. Morgen weer een stukje dichter bij thuis….

Op weg naar Cordoba

Verslagje van 2 dagen met veel foto's!! De volgende is Cordoba

Zondag 29.01.2017 Antequera –Osuna

Tegen elven rijden we Antequera uit en gaat het over de snelweg A 92 richting Osuna. We maken een tussenstop in Fuente de Piedra, bij het grote zoutmeer, waar veel flamingo’s broeden. Vorig jaar waren we ook hier, toen viel het aantalflamingo’s tegen, maar zagen we wel veel andere watervogels. Ook nu is de waterstand erg laag en is er niet veel te zien. Een grote groep flamingo’s heel in de verte, duizenden meeuwen, en wat bekend waterspul. Het is zondag en er zijn nogal wat families met kinderen en die zijn nou ook niet bepaald stil…. We lunchen op de parking en rijden door naar Osuna. We passeren de 3000 km grens en zien uitgestrekte wijngaarden op rode aarde en olijfboomgaarden. Na even rondrijden in Osunavinden we een geschikt parkeerplekje vlak bij het stationnetje. Van daaruit maken we een wandeling door dit bijzonder leuke stadje. Verschillendeolijfoliefabrieken bepalen het beeld rondom het centrum. De huizen zijn steevast uitgerust met smalle getraliede bruine erkers en het wemelt er van de kerken, kloosters en paleizen. De wandeling gaat naar het centrum, de PlazaMayor, van waar het nog een klimmetje is naar de Colegiata de Nuestra Señora de la Asuncíon, nu ingericht als museum. We lopen nog wat door naar de oude universiteit, waar een mooi uitzicht is. Dan terug naar een mooi binnenhofje/terras waar we een wijntje drinken in de nog steeds stralende zon. Ik kook een potje en we skypen even met de kleinkinderen… fijn om ze weer even te horen en te zien. Ze laten vol trots hun nieuw ingerichte slaapkamers zien. Dit was weer een prima dag!

Maandag 30.01.2017 Via Ecija naar Cordoba (El Higueron)

We gaan vandaag Ecija bekijken, een van de aanbevelingen uit de ANWB Navigator gids. De stad heeft de bijnaam Torenstad omdat er 11 kerken met barokke torenspitsenboven uit steken. Het geheel aan paleizen, gevels, koepels en andere rijkversierde gebouwen duidt op een welvarend verleden. Vanaf de parking lopen we eerst naar de Plazade España, waar we het touristenkantoor hopen te vinden voor een plattegrondje. Er is een vredesmanifestatie van een basisschool aan de gang midden op het plein. Alle kinderen zijn in het wit gekleed, er wordt gezongen en gedanst. Een grote hoeveelheid witte ballonnen gaat de lucht in en toeschouwers krijgen briefjes met zelf geschreven vredeswensen toegestoken door de oudste leerlingen. Ook wij krijgen er en we zijn ontroerd. De hele school vertrekt dan naar een kerk en wij gaan de stad verkennen. Op goed geluk lopen we naar een aantal kerktorens, de een nog mooier dan de andere. Bij de Iglesia de San Juan krijgen we een privé-uitleg en we begrijpen dat de kerk ooit door een aardbeving is vernield en opnieuw in barokstijl is opgetrokken met de resten van de oude kerk. We krijgen hier een plattegrondje mee en stippelen een route uit. Zo wandelen we door de smalle straatjes langs al die imposante gebouwen. Vooral het paleis van justitie heeft een prachtige binnenhof die vergelijkbaar is met de Moorse stijl van het Alhambra in Granada. Al die tijd is het schitterend weer en we eten onze boterhammen in de zon op een van de vele bankjes op het centrale plein. Tegen drieën zijn we rond en rijden door naar Cordoba, waar we in El Higueron, een dorpje er net buiten een camperparking uit onze gids vinden. We zien hier 1 camper staan, de eerste van de laatste 2 dagen. We melden ons in de lunchroom/bakkerij en betalen voor 2 overnachtingen. We laten ons verleiden door al het gebak dat in de vitrine staat en nemen thee met een van die heerlijkheden erbij. Die van Nart is wel erg hoog en moeilijk klein te krijgen.We lopen daarna even door de hoofdstraat om de bushalte te zoeken, waar we morgen de bus naar Cordoba willen nemen. Om 20.00 uur is het buiten nog 18°!

Langs de Costa del Sol en dan noordwaarts

Dag 30….Woensdag 25.01.2017 richting Nerja, Malaga

Zoals we alweer gewend zijn, stralend weer. Eerst even wat inkopen bij de Lidl; het brood o.a. is op en daar vinden we toch steeds het lekkerste vers gebakken brood. We volgen de oude kustweg, de N 340 en komen langs Almuñecar, de stad die tot aan de strandlijn is vol gezet met flatgebouwen. Onze GB’s zijn op dus in Nerja maar even langs de Vodafone voor een nieuwe simkaart. Maar eerst gaan we kijken bij Playa Don Cañuelo. Een tip van Co. Er zouden ook mooie wandelingen zijn en daar hebben we meestal wel oren naar. Het is een prima parkeerplek boven, zelfs geschikt om te overnachten. We wandelen de vrij steile helling af helemaal naar zee. Onderweg zien we alweer tientallen steenbokken en een schitterend uitzicht. Eigenlijk willen we een andere route weer omhoog maar het beginstuk is zo steil dat we er maar van afzien en dezelfde weg terug nemen. Het is er erg rustig, een handje vol mensen op het strand. Er is een bushalte; in de zomer kun je voor 2 euro mee terug naar de parking boven. We wandelen op met een Engels drietal met wie we in gesprek raken. Dat loopt gemakkelijk. De dame vertelt dat er een strandje terug een fantastische uitspanning is, een must! Na de lunch rijden we dan ook naar de aangewezen plek. Een geasfalteerd pad gaat steil omlaag en komt op een ruime parking uit bij een restaurant. Een paradijsje… mooi terras met bomen en planten en ook binnen een plaatje. We lopen er even over het strand heen en weer, klimmen even een pad omhoog voor het uitzicht en gaan dan in de zon op het terras een wijntje drinken en alles bekijken wat er gebeurt om ons heen. Tegen vijven zijn we terug bij de camper en we besluiten te blijven hier vannacht. Er staan nog 2 campers, een met een Tsjechisch kenteken met 5 kleine meisjes, een Spaanse en een Duits ”hippy”-busje waar een dame met hoepels bezig is. Wat later komen er nog 2 Duitse 4wheeldrives bij staan met veel honden. Als de laatste gast is weg gereden is het stikdonker op het terrein en zijn de sterren goed te zien.

26.01.2017 Naar Malaga

Wat een stilte vannacht! Ik word om 8 uur gewekt door de vuilnisophaler. Iedereen om ons heen wordt langzaam wakker en als we aan het ontbijt zitten zijn de buurmeisjes aan het touwtjespringen met een soort van sleepkabel. Eerst gaan we naar Nerja voor een nieuwe simkaart. We parkeren op een andere plek dan anders, eentje die voorbij het centrum ligt en gratis is . Er staan behalve veel auto’s ook een stuk of 20 campers. Prima parking, wat onrustig voor een overnachting. We lopen het centrum in en komen als eerste een Orange winkel tegen. Ook goed.. binnen 10 minuten hebben we 2 Gigabyte erbij en kunnen we vooruit met internet. Ik loop al achter met het reisverslag online zetten. We maken een rondje aan de westkant van Nerja, nieuw voor ons. Via playa La Torrecilla naar de rivier Rio Chillar. Daar helemaal langs en dan terug naar de grote parking. Bij parque Verano Azul zijn groepjes ouderen aan het jeu de boulen en koffie aan het drinken bij de kiosk. Terug bij de camper eten we een boterham en rijden dan over de A7 naar de camperparking in Malaga die in onze gids staat. Het is een grote parking achter winkelcentrum Los Patios en er is service. Er staan wel 40 campers en we zoeken een plekje ertussen. Eerst Reismee bijwerken en dan het winkelcentrum in. Er is een Mac Donalds, een super Carrefour en een C&A. Er tussen nog allerlei cafeetjes, terrasjes, en andere winkeltjes. Nart scoort bij C&A een broek voor een tientje en ik een topje. We hebben contact met Cees en Truuske die in Torremolinos 2 maanden verblijven en spreken af elkaar morgen op de boulevard tegemoet te lopen. Cees is bang dat het gaat regenen, maar daar geven we niks om. Dat zou het vandaag ook hier doen maar we hebben geen drup gezien.

Vrijdag 27.01.2017 Torremolinos, bezoek aan Truus en Cees, naar Mijas

Het heeft vannacht dan toch flink geregend. Net na 9.30 uur vertrekken we naar Torremolinos. De straat waar we vorig jaar een aantal campers hebben zien staan, ligt 9 km van de plek waar we vannacht waren. Het is vlak bij de Passeo Marítimo, zeg maar de boulevard, die weer uitkomt op de Passeo de la Carihuela. Er staan zo her en der wat campers en we zoeken een plekje. Cees en Truus hebben een appartementje in de wijk Carihuela, die vroeger een oud vissersdorpje was. We hebben afgesproken om om 11.00 uur te beginnen met lopen de Paseo af. Het is ongeveer 4 kilometer… Zij lopen ons tegemoet. Net voorbij het monument van Picasso ontmoeten we elkaar. Het is droog en de zon schijnt maar voor de zekerheid toch maar een paraplu en regenjas mee. We gaan mee naar de “studio” van Cees en Truus en drinken thee en koffie op hun zonnige balkon. We bespreken wat we gaan doen en Cees’ voorstel om naar Mijas te gaan klinkt prima. We waren daar al eens eerder, maar toen was het zo druk dat we geen parkeerplaats konden vinden en rechtsomkeert de berg weer af moesten. Nu gaan we, na de lunch, met de bus die vlak achter het complex stopt. De rit duurt zo’n 3 kwartier en er is van alles onderweg te zien. In Mijas lopen we door de kleine straatjes met de witte huisjes en blauwe bloempotten, drinken wat bij een bakkertje, bekijken de grot en kapel van Carmen en de mooie uitzichten naar zee, gaan op de foto met een enthousiaste Chinese toerist, zien de paardenkoetsjes door de straatjes rijden en de lege “ parkeerplaatsen” van de beroemde ezeltjes. Zijn die er niet meer na een actie van de dierenbescherming? Een foto waarbij Nart en Cees de koperen ezel berijden zorgt voor de nodige hilariteit. Tegen vijven zijn we uitgekeken en nemen lijn 121 terug. Het is happy hour bij Hans en Grietje, het café/restaurant in het vakantiecomplex en we gaan een wijntje drinken, waarna we in een tappasrestaurant lekker gaan eten. Dan nog een afzakkertje bij Cees en Truus , waar we o.a. de gezellige dag evalueren. Tegen kwart voor 11 kuieren we de lange Paseo weer af naar de camper.

Zaterdag 28.01.2017 Naar Antequera.

We slapen lekker lang uit, het is een rustig straatje waar we staan. Na een langzaam ontbijt rijden we eerst richting Malaga en dan in noordelijke richting naar Antequera. Het is een kilometer of 60 daarheen en op de camperplaats zijn zo vroeg nog plaatsen genoeg. We zorgen eerst dat alle administratieve activiteiten klaar zijn en gaan dan met de plattegrond van de stad een route lopen langs allerlei oude kloosters, kerken en andere gebouwen die we de vorige keer niet hebben bekeken. Hadden we op weg hier naar toe door de bergen nog wat laaghangende bewolking, nu schijnt de zon. Natuurlijk is het op 500 meter hoogte wel wat graadjes frisser dan aan de kust. Als laatste beklimmen we de weg naar de Hermitage de Vera Cruz waar we een 360° panorama hebben over de hele stad en het achterland. Na een bezoekje aan de Mercadonna en 8 km lopen zijn we weer terug bij de camper. De camperplaats staat inmiddels vol.

Verder Andalucia door

17.01.2017 Andalucia in en 2500 km op de teller.

Net na Águilas staat het bord dat je de grens met Andalucia over gaat. We hadden een rustige nacht ondanks het vertrek van de vroege vissersboten. We rijden vandaag weer een dikke 60 km verder, eerst langs Mojacar, waar we een bezoek aan Antonio’s strand eethuisje op de playa de Mecenas voor de terugweg bewaren, en dan via alweer een mooie, vrij bochtige weg over en door wat ruig gebergte. We hebben hier al die jaren al flink wat wandelingen gemaakt. Bij Carboneras staan links en rechts van de weg wat campers. Onze bestemming vandaag is Agua Amarga, waar je prachtig in een oude rambla kunt staan, in de zon en uit de wind en vlak bij het strand. Helaas, als we de weg af willen draaien zien we een versperring. We parkeren op het terreintje ernaast, waar al 3 campers staan, en zien dat de bodem van de rambla voor een groot gedeelte is weg geslagen. Grote geulen, waarschijnlijk het gevolg van de regenbuien van half december… Er staat een bordje dat er 11 km terug een camping is. Daar hebben we geen zin in, we blijven gewoon op dit plekje aan de overkant. In de loop van de middag is het een komen en gaan van campers die ook het plan hadden om hier te overnachten. De meeste rijden verder. Wij maken een wandelingetje over het strand en door het dorpje; we zien dat er maar 1 cafeetje open is op het pleintje. Dat zal de horeca niet leuk vinden dat al die camperaars nu door moeten rijden. Er stonden er altijd zo tussen de 20 en 40….. En ook de bakker blijft met zijn brood zitten… Het wordt al vroeg donker, de zon verdwijnt achter de bergkam en er komen donkere wolken overdrijven. We vermaken ons met een leesboek, een haakwerkje en na het eten weer een potje scrabble.

18.01.2017 Van Agua Amarga via Rodalquilar naar Cabo de Gata

Eigenlijk hoorde het bovenstaande dagverslag bij de foto’s van de vorige zending, maar ja er gaat wel vaker iets niet helemaal zoals je wil. Zoals ook weer het dubbel of driedubbel binnenkomen van een melding dat er een verhaal of foto’s op ons reismee weblog staan. Ik zie dat omdat ik de meldingen ook op mijn eigen mail binnenkrijg. Gewoon maar het teveel weggooien zou ik zeggen. Vandaag laat de temperatuur ons echt in de steek. We gaan naar Rodalquilar en maken een flinke wandeling rondom de oude goudmijn, een zeer apart landschap met allerlei ruïnes. Er wonen, te zien aan de naambordjes, nogal wat Duitsers in dit witte huisjes dorp. We komen het een en ander aan kunst tegen. Ook de uitbaatster van de bakker/ kruidenier is een Duitse. We kopen er een prijzig speltbroodje voor €4.90… Dan rijden we naar de 15km verder gelegen camperplaats Cabo de Gata. Het staat er aardig vol en een plekje aan de stroom is er niet meer. Wat later begint het te miezeren en we vermaken ons met lezen, mail beantwoorden, appen, en internetten, hoewel de power niet voldoende is voor skype…jammer. De kachel op 21°, wijntje erbij en zo komen we de avond/nacht wel door. Als de berichten kloppen is morgen de laatste koude dag….we wachten maar rustig af.

19.01.2017 Naar Castell de Ferro.

We hadden dinsdag al een berichtje gekregen van Co en Riet dat ze de camping in Palomares gingen verruilen voor die in Castell de Ferro. Die zelfde dag rijden wij ook Palomares voorbij. Nu zitten we even te dubben, maar gezien het weer besluiten we toch om door te rijden naar Castell de Ferro. We passeren Almería en gaan via Roquetas en El Ejido , waar we nog wat boodschappen doen, door naar Castell. Ook Almerimar waar je altijd mooi aan de haven kunt staan, zien we onder ons voorbij gaan. We stoppen er wel even voor het uitzicht en Nart denkt een slangenarend te fotograferen. Het weerzien met Co en Riet is zoals altijd heel hartelijk en we kletsen weer heel wat bij bij een kopje thee en buiten in de zon. ’s Avonds na het eten gaan we op bezoek bij onze buren en spelen onder het genot van een wijntje 2 potjes “ Kezen”. Toevallig hebben ook wij dit spel pas ontdekt en met zijn vieren is toch leuker dan met zijn tweeën. De eerste ronde is voor hun, de tweede voor ons.

20.01.2017 Castell de Ferro, camping Huerto Romero

De zon laat zich in de ochtend nog niet zien. We doen dus alles langzaam. Nart gaat de camper een poetsbeurt geven aan de buitenkant en tussendoor buurten we weer flink. Tegen tweeën vatten we het plan op om in een tappa’sbar in het dorp wat te gaan eten. Op ons menu staat: soep, gefrituurde aubergine, calamares, mijas met visjes en een lekker toetje. Daarbij vino de costa, een speciale streekwijn. Zo brengen we de hele middag door en zijn tegen half 5 weer op de camping terug. Het motregent een beetje maar het is niet zo koud meer. ’s Avonds spelen we met zijn vieren een potje Boerenbridge… reuze gezellig en spannend.

21.1.2017 zaterdag Castell….

De zon is weer helemaal terug. We beginnen ’s ochtends al met een kop thee of koffie in de zon. Op zaterdag is altijd markt op het plein vlak achter de camping en daar gaan we eerst heen. We neuzen wat tussen de kleding; ik koop 2 kleurige sjaals voor €2,- en Riet een vestje. De mannen gaan zich met de inkoop van de groentes bezighouden want Co gaat paella maken. We ontmoeten elkaar weer op een terrasje en genieten van een drankje en wat tapa’s. Co maakt in de middag een heerlijke salade klaar en daarna paella. Tegen de tijd dat we de paella gaan eten is het wat frisser geworden, dus die eten we binnen op. Ondertussen heb ik nog een wasje gedraaid en opgehangen. ’s Avonds spelen alweer Boerenbridge en vermaken ons prima onder het genot van een wijntje.

22.01.2017 zondag … Castell…

Ja hoor… wakker worden met de zon op het dak helemaal goed! We willen vandaag wat meer actie dus na het gezamenlijke koffiedrinken en de lunch trekken we de wandelschoenen aan en gaan een rondje vuurtoren lopen. Dat deden we al eens meer, maar nu ligt er een nieuwe snelweg boven en we moeten maar zien of de route de berg op nog mogelijk is. Het is goed warm en prima wandelweer. Eerst door het achtergelegen dorpje Gualgos de helling op en daarna steil omhoog door een soort rambla de berg op. We komen inderdaad vlak aan de snelweg, maar er ligt nog een betonpad naast voor toegang tot de zendmast en de vuurtoren. Het is flink klimmen naar zo’n 300 mt hoogte. De uitzichten zijn grandioos. Dat kun je op de foto’s wel zien. Aan de andere kant daalt het af naar de doorgaande kustweg. Op het laatste stuk zien we aan de zeekant 2 steenbokken rondspringen. Ze zijn niet schuw en laten zicht rustig fotograferen. Na 7,5 km en 2 ¾ uur zijn we weer terug. Tussen 5 en 6 begint weer het vogelconcert… honderden spreeuwen strijken kwetterend en fluitend neer in de hoge bomen op en naast het campingterrein. Een prachtige gezicht en gehoor. ’s Avonds kook ik een potje en wordt er gezamenlijk weer een spelletje gedaan.

Maandag 23.01.2017 Castell…

Het wordt bijna eentonig maar ook vandaag blijven we op de camping in Castell de Ferro. Het weer is goed als we er eindelijk uit zijn… Het was nogal laat geworden gisteravond…. De rest van de ochtend is voor huishoudelijke activiteiten en in de middag gaan we met zijn vieren nog een keer een hapje uit eten in het restaurantje met de naam Mare Nostrum aan de boulevard. Een heerlijk en voordelig dagmenu met garnalen, paella, kip en tong en diverse toetjes na. De was is droog als we terug zijn. Ook deze avond spelen we boerenbridge en is kei gezellig. We raken gewoon nooit uitgepraat lijkt het wel. Morgen toch echt maar weer een stukje verder…

Dinsdag 24.01.2017 28 dagen onderweg en 2784 km op de teller.

Het weer is zoals we elk jaar gewend zijn.. stralende zon, helderblauwe lucht en een licht briesje. De koude-dip lijkt nu echt helemaal voorbij. We vervolgen onze trip langs de Costa Tropical. Links zien we de sneeuw bedekte toppen van de Sierra Nevada en links het blauw van de zee. Het heet hier niet voor niks Tropical: we rijden door een landschap van tropische fruitbomen. Hier worden papaya’s, mango’s, avocado’s en suikerriet gekweekt. Vooral rondom Salobreña. Dat is ook ons doel vandaag. Onder de hoge rots met het Arabisch Kasteel is de ons bekende camperparking. Helaas is de toegangsweg afgesloten en we vangen een glimp op van een in aanbouw zijnde rotonde. Ook hier eind oefening? Iets verderop bij La Caleta weten we ook wat plekjes en inderdaad binden we het grote parkeerterrein, wel afgesloten met hoogtebalken maar ervoor is plaats voor een stuk of 10 campers. Er staan er vier, dus we sluiten aan. We eten even wat en gaan dan de wandeling van de folder maken die we vorig jaar bij het toeristenkantoor kregen. Een zeer sumiere beschrijving, maar met behulp van de gsm/ oruxmaps app komen we een heel eind. Een prachtwandeling tussen de boomgaarden door en mooie vergezichten. Ook zien we diverse vogels: o.a. torenvalk, groenlingen en tjiftjaf. Het laatste stuk gaat door het dorpje La Caleta en langs het strand. Na 3 uur en 10 km zijn we weer terug. We zijn bijna door de GB’s van de mifi heen dus morgen op zoek naar een nieuwe simkaart voor de rest van de reis, ik bedenk dat de helft van de reis er al weer op zit….

Naar Andalusië

Verder langs de Costa Blanca richting Andalusië

Vrijdag 13.01.2017 Naar La Azohia.

Tja over vandaag is niet zo veel te vertellen… We hebben vooral wat huishoudelijke activiteiten gedaan. Boodschappen in Cartagena, Diesel en LPG getankt, water en toilet geloosd, en bij een supergrote Eroski de was gedaan… binnen een uur klaar! De camperplaats in La Azohia is één van onze favoriete plekjes en we komen er elk jaar weer. Een licht hellend terrein (iedereen moet op de blokken), tegen hoge bergen aan en vlak aan zee. Een heel rustig dorpje, geen doorgaande weg, wat restaurantjes, een Sparwinkel, een vissershaventje en een piepklein kerkje. De vorige keer was het stampvol, nu kunnen we kiezen. We gaan wat hoger staan, dan hebben we mooi uitzicht op zee. De stoeltjes gaan meteen naar buiten en we genieten een tijd lang lezend in de zon. Tegen vieren stappen we nog even op voor een wandelingetje naar het haventje, zo’n kilometer verder op. Even op een van de bankjes “uitrusten” en dan kuieren we weer terug. Als de zon onder is koelt het wat af en er steekt een windje op. Ons kacheltje zullen we niet nodig hebben vannacht.

14.01.2017 zaterdag La Azohia… klauter-klim tocht

We worden pas tegen half 10 gewekt door het autootje van de bakker die luid toeterend het terrein op rijdt. De zon is al warm en na het ontbijt maken we ons klaar voor een stuk van de Gr 92 die hier ook langs de kust loopt. Na de haven gaat het bergop naar de Torren de Santa Elana en erachter wijzen de rood-witte tekens ons de weg. Het is af en toe flink klauteren en klimmen maar we hebben onze wandelstokken bij ons. Kalm aan we hebben tijd zat. Het is een smal pad maar de tekens wijzen ons de weg. We hebben steeds prachtige vergezichten richting Mazaron en nog verder. En wat een rust hier door dit ruige gebied… Na anderhalf uur nemen we een korte pauze en een stel rots zwaluwen komen ons bekijken. Het gaat omhoog en omlaag en uiteindelijk komen we weer, heel hoog, uit aan de baai bij La Azohia. Hier verlaten we de rood-witte route en volgen de groene die terug buigt naar de rambla bij La Azohia. We eten onze meegebrachte boterhammetjes vlak onder de tv/zendmast. Nu is het alleen nog maar afdalen maar wel rustig aan, er liggen veel losse keitjes. Na vier en een half uur zijn we weer terug op de camperplaats. Wat een schitterende tocht! ’s Avonds gaat we lekker paella eten bij restaurant Molino… was vorig jaar uitstekend bevallen! Nu ook weer! Gewapend met 10 liter rode wijn van prima kwaliteit, verpakt in twee dozen keren we terug naar de camperplaats. We kunnen voorlopig vooruit.

Zondag 15.01.2017 17 km verder naar Bolnuevo aan de Costa Calida.

Waaide het gisteren al aardig, vandaag nog wat meer… We verlaten La Azohia en rijden door naar camping Playa de Mazarron in Bolnuevo. Dat is maar een klein stukje maar het weer tijd voor een wasmachine en douchebeurt. De camping ligt pal aan het strand, dat is leuk, voor de rest staat alles rijtje voor rijtje in het gelid; duidelijk een plek met veel overwinteraars voor langere tijd. Eerst de was in de machine. Een droger hoeft niet want zon en vooral wind doen de rest. Flink wat wasknijpers erop anders is de helft straks gevlogen.We brengen wat tijd door met lezen en als de was van de lijn is lopen we een eindje. Eerst langs het strand en boulevard met kleine, wat oudere huisjes en verderop bekijken we nog eens de grillige rotsformaties. Dan kuieren we terug en komen langs een blues café met propvol terras waar een lifeband speelt en de beentjes van de vloer gaan. Het klinkt aardig en we blijven even kijken en luisteren. Dan terug naar de camping waar we de zon mooi zien ondergaan en ik een potje kook.

Maandag 15.01.2017 weer een eindje (60 km) verder naar Águilas

Schoon gewassen en gestreken vertrekken we van de camping in Bolnuevo. We kunnen er weer een paar dagen tegen nadat we in Mazarron nog wat eten en drinken hebben ingeslagen. We gaan naar Calabardina, een mooi strandje vlak bij CaboCope. De rit er naar toe is altijd al een belevenis. Door ruig landschap, dan een sierra over ( tot ruim 400 meter) met weidse uitzichten en tenslotte de afdaling naar zee. Bij de afslag naar het strand staat een groot bord: verboden voor campers! Tjee dat is balen… zo’n mooi rustig plekje… We rijden door het dorp tot aan de Torreen dan terug. Bij het strandje vlak aan de weg staan twee campers. Het is tijd voor een boterham dus we stoppen daar.… We zien meteen bekende gezichten…het zijn Wim en Ria uit Eindhoven, die we op onze vorige trips ook regelmatig tegen kwamen. Ze zijn samen met een ander stel aan het rondtrekken. We bespreken het wel en wee van de camperaar. Ze weten te vertellen dat ook verderop in de provincie Murcia diverse camperplaatsen zijn afgesloten. Ook de strandplaats net voorbij Águilas is nu verboden terrein. In de haven waar we elk jaar wel een keer staan mogen alleen kleine campers parkeren. Dat wil zeggen korter dan 5m20.Na de lunch rijden we door naar het 10km verderop gelegen Águilas en parkeren bij de vissershaven en de vuurtoren. Er staan diverse campers, de meeste toch echt langer dan de toegestane lengte. Eigenlijk zijn wij ook een 50 cm langer, maar we wagen het erop. We maken een wandeling langs de haven, en door het stadje en strijken uiteindelijk neer op een zonnig terrasje op de Plazade España. Dit blijft nog altijd het gezelligste pleintje van Águilas met zijn oude bomen, fonteintje, bankjes en tientallen witte duiven. Aan alle kanten zijn terrasjes en er is van alles te zien. Terug bij de camper bekijken we het binnenvaren van de vissersboten en alle activiteiten daar om heen.

Alicante voorbij

Iedereen de hartelijke en zonnige groeten uit La Azohia

ALICANTE VOORBIJ

Zondag 08.01.2017 Een stukje verder: 13 km naar PlatjaXeraco

Voordat we verder trekken maken we na het ontbijt een strandwandeling in zuidelijke richting. Het loopt moeizaam in het mulle zand. Als we er genoeg van hebben buigen we af en wandelen via kleine weggetjes tussen sinaasappel- en citroen perceeltjes terug met hier en daar wat blaffers achter de hekken. We moeten voor 12.30 uur het terrein af zijn dus na 1 ½ uur zijn we weer op de camperplaats. Links en rechts staan al weer nieuwe buren. We vullen water bij, lozen de toilet en rijden richting Gandia. We willen wel even het strand bij Xeraco bekijken. Het staat vol met grote appartementen, nu allemaal verlaten. Aan het einde van het dorp is een rustig straatje met een opgang naar het strand en een weggetje langs de rivier die hier in zee uitkomt. Er staan 3 campers en we sluiten aan. Eerst even lunchen en dan, na het reismee weblog te hebben bij gewerkt, te voet op verkenning. Via een bruggetje de rivier over en door een moerassig gebied met veel riet en dan langs het strand richting Gandia. We zien een plattegrond met een uitgezette wandeling van 10 km de rivier langs, stroomopwaarts. Dat vinden we voor nu te ver, dus die maar morgen. Het loopt hier wat prettiger over het vrij vaste strandzand met af en toe een houten wandel plankier. Voor we het weten zijn we in Gandiaplatja; ook hier grote vakantieflats, ook voornamelijk verlaten. Het is even zoeken maar we vinden toch nog een zonnig terrasje voor een glas wijn en koffie. Dan langs de waterlijn weer terug. Onderweg veel schelpen maar ook massa’s plastic afval, vooral waterflessen. Door schepen overboord gekieperd? Je wordt hier niet vrolijk van. Hopelijk wordt het opgeruimd door de gemeente voordat de zee het weer meeneemt…. Net als de zon achter de bergen verdwijnt zijn we weer op ons stekkie voor vannacht. Tja toch nog dik 9 km gelopen….

09.01.2017 Xeraco – Gandia–Oliva –Jávea

Oeps oeps er komen meldingen binnen van mensen die wel 7x de melding kregen van Reismee.nl dat er een volgend verhaal en nieuwe foto’s te zien waren op het reisweblog…. Sorry sorry, geen idee hoe dit is gebeurd…. In ieder geval zijn we vandaag weer een eindje verder de kust langs gegaan nadat we eerst vanochtend de wandeling langs de rivier Xeraco hebben gemaakt. Heel mooi met veel vliegende en zwemmende vogels, o.a een purperkoet, een torenvalk en veel klein rietminnend spul. We naderen Alicante en Benidorm maar vannacht blijven we in Jávea. De camperplaats aan de Platja de l’Arenalwaar we eerder al stonden blijkt afgesloten met een omheining, ernaast wordt veel nieuws bij gebouwd. Aan de overkant van het terrein zijn ruime parkeerplaatsen. 3 campers staan er al, wij sluiten aan en later komen er nog meer bij. We maken een wandeling over de boulevard en langs de vele restaurantjes. Daar gaan we straks wat te eten pakken. We duiken even een supergrote Chinese bazaar in en weten weer wat “handige” snuisterijen te vinden.

Dinsdag 10.01.2017Jávea – Calp… aan de Costa Blanca

Het is bewolkt vandaag! Dat zijn we niet gewend; wel is de temperatuur om 10.00 uur al 17 °. We rijden weg uit Jávea terwijl grote vrachtwagens af en aan rijden bij de bouwput naast ons. We zijn benieuwd of we een volgende keer deze plek nog herkennen… We volgen onze tomtom en die brengt ons via een mooie bergachtige route van 30 km naar Calp. Eerst even naar de Lidl… een hele grote nieuwe en vlak naast een terreintje met een stuk of 20 campers. We kijken even.. gratis, maar we hebben service nodig dus we gaan toch naar de betaalde camperplaats iets verder op aan de weg. Die staat rambam vol.. maar we kunnen er wel lozen en water innemen voor 3 euro. Dus doen we dat en rijden dan terug naar de eerste parking. Daar is nog een plaatsje vrij.Na de lunch gaat we een wandeling maken om de salina, die tegenover ons ligt. We hebben al een grote groep flamingo’s gezien toen we er langs reden. Heel vreemd, zo’n grote salina midden in de stad. Het is een mooie wandeling door een dicht begroeid terrein met kleine paadjes naar de waterkant. We kunnen de flamingo’s goed bekijken en fotograferen. We maken aan de overkant een omweg via de boulevard, de haven en het strand. We herkennen de plek bij de visafslag waar we in 2011 een nacht hebben gestaan. Toen hebben we ook de grote rots, de Peñon de Ifach beklommen. Het blijft een aparte combinatie: het zoute meer, de hoge hotels met de rots er achter. Vanaf een terrasje aan het strand zien we in de verte de hoge flatgebouwen van Benidorm al liggen.Het is niet erg druk maar toch van alles te zien.

11.01.2017 Van Calp naar La Marina (Playade Pinet)

Vandaag gaan we Alicante voorbij. Er voor zien we de hoge “wolkenkrabbers” van Benidorm aan de kust.VlakbijAlicante staan aan de kant van de weg grote kermisattracties, eigenlijk in “themiddle of nowhere”…De weg gaat door bergachtig gebied, mooi om te zien. Santa Pola laten we links liggen en we rijden tussen de uitgestrekte zoutmeren door naar La Marina. Het is elke keer weer afwachten hoe het daar is wat betreft de mooie plek aan het strand waar campers kunnen staan, want eigenlijkis het een gedoogplek…Nou het staat er behoorlijk vol,veel Nederlanders, maar ook Duitsers, Fransen, een Tjech en Belgen, maar nog plaats genoeg. Hier hoor je altijd de golven zo rustgevend op het strand rollen en het is altijd een komen en gaan bij het visrestaurantje. We gaan nog een keer de wandeling door de duinen en langs het zoutmeer maken.Er staan een aantal kijkhutten en -torens.Er is altijd veel te zien. De oogst van deze middag: 12 flamingo’s, 9 bergeenden, 2 kluten, wat roodborsttapuiten en meeuwen,3 scholeksters en een valk. Daarnaast vinden we een vijftal slim verstopte geocaches op de uitgezette wandelroute die hoofdzakelijk door mul zand gaat en wordt afgewisseld met wat houten plankieren. En al die tijd schijnt de zon… wat zijn we toch een bofkonten!

12.01.2017 Van Playa de Pinet via Natuurpark de Fondo en La Zenia naar Torrede Horadada.

We hebben ons kacheltje niet meer nodig; de temperatuur blijft ’s nachts boven de 10° en als de zon eenmaal op ons dak schijnt loopt de temperatuur snel op. Tegen tienen gaan we op weg naar het Natuurpark de Fondo, een eindje richting Elche, landinwaarts. We waren daar vorig jaar ook al, maar toen regende het en hebben we maar een kort rondje daar gedaan. Nu dus volop zon en wat meer tijd daar. Het loont de moeite… we zien allerlei vliegend, dartelend, scharrelend en zwemmend spul. Om maar wat te noemen: meerkoeten (heel veel), purperkoeten, kluten en steltkluten, dodaars, geoorde futen, bergeenden en gewone eenden in het water. Fladderend erboven wemelt het van de absoluut niet schuwe tjiftjafs. In de lucht: zwarte ibissen, aalscholvers en ook een paartje bruine kiekendieven. Dan is zijn er aan de waterkant nog de nodige scharrelaars te zien:o.apurperkoet en strandlopertjes. Het is een prachtwandeling door dit natuurpark! Zo’n 7 kilometer en 4 uur later we voorlopig uitgekeken. We rijden vervolgens naar La Zenia, net voorbijTorreviega, om daar te lozen, maar helaas is het terrein afgesloten… Dan maar door naar Torre de Horadada. Daar weten we van vorig jaar bij PlayaMojon ook nog een loosplek met een rustige overnachting. Er staan een stuk of 8 campers, en we zien dat de bouwprojecten ook hier oprukken.. We gaan aan de thee.. morgen maar weer een eind lopen langs het strand.

Barcelona en Valencia voorbij

Barcelona en Valenvia voorbij.

02.01.2017 Van San Feliu de Guixols naar Vic 94 km
Eerst naar de Vodafonewinkel om 1 GB data aan te schaffen. Dan kunnen we een maand vooruit met internet. We lopen nog een rondje langs het strand en de haven en rijden vervolgens naar de Lidl voor wat boodschappen. Dan op weg naar Vic, het binnenland in. Vic schijnt een mooi oud middeleeuws centrum te hebben en er is op dinsdag, morgen dus, een grote markt. Na de lunch op de rustige camperparking lopen we naar de Plaza Major waar het touristenkantoor is en we krijgen een kaart met rondwandeling mee. Het is wat fris zo tussen de hoge oude gebouwen. We zitten ook nog eens 500 meter hoger dan aan zee. Onderweg zagen we de met sneeuw bedekte hoogste toppen in deze streek. Het is een aardige rondwandeling langs oude kerken, kloosters en andere gebouwen. We passeren een Romeinse brug en er is een Romeinse tempel. Terug bij het touristenkantoor hangen we nog een op een label geschreven wens in de kleine olijfboom, die al helemaal vol hangt.
03.01.2017 Vic -- Navarcles 46 km
Nadat we in de ochtend de markt bezoeken, rijden we alweer door een mooi landschap naar Navarclas , waar volgens de gids diverse wandelingen te maken zijn. Het is een kleine camperparking, vlak aan de rivier en een recreatiemeertje. Na een korte lunch gaan we op pad…. Volop zon maar aan de frisse kant. Een stukje van het meertje is met een laagje ijs bedekt, waarop een troep eenden rondglibbert. Eerst om het meer heen en dan langs de rivier Riera de Calders en wat later de Llobregat. Veel riet langs de oevers waarin verschillende vogeltjes rondfladderen. Na een aantal kilometers buigen we af en kuieren via het centrum terug. Het is een groter dorp dan we hadden verwacht. Morgen richting Lleida.
04.01.2017 Cervera - Asco - Tortosa 189 km
Eigenlijk zou hier het vertrek uit Navarclas moeten worden beschreven, ware het niet dat we al gisteravond nog een eind zijn verder gereden omdat we bijna zonder stroom zaten. Door de kou,(we stonden niet in de zon met onze panelen), de korte gereden afstand en de vele apparaten aan de opladers begon de stroomvoorziening waarschuwingen uit te zenden. Dus nog maar 63 km door naar de volgende camperplaats in Cervera. Ook hier is het erg koud op 600 m hoogte. Na een frisse nacht dus, rijden we in dichte mist richting Lleida. Even binnen bij de Lidl en dan door naar de camperplaats die bij een camperartikelenbedrijf is. We gaan voor een nieuwe kraan. Helaas hebben ze hier maar 1 soort: een veel te grote. We laten hem dus liggen en omdat ook de mist nog aanhoudt besluiten we af te zien van ons bezoek aan Lleida en door te rijden richting de kust met de hoop op meer zon. In Asco stoppen we voor de lunch en de zon begint er al door te komen! Na 189 km zijn we in Tortosa waarbij we een groot stuk langs de Ebro zijn gereden met prachtige uitzichten. De zon schijnt volop en de temperatuur is boven de 15 graden. We parkeren op de camperplaats onder de brug over de Ebro waar al een stuk of 5 campers staan, en wandelen er langs richting het centrum. We steken de verste brug over en lopen langs de andere oever weer terug. Nart fotografeert verschillende watervogels en we zijn blij met het heerlijke weer.
05.01.2017 Van Tortosa naar de zee: Peñiscola
Opnieuw zonnig en om 9.00 uur al 15 °. Na het nodige poetswerk merken we dat de kapotte kraan toch weer water lekt. Even dweilen en weg zijn we. We volgen opnieuw de Ebro en komen bij Amposta in de delta en aan zee. Het gaat door via Benicarlo, waar we weer even boodschappen doen, naar de camping halverwege Peñiscola. We zijn toe aan een grote was – en poetsbeurt en voor 11 euro per nacht mogen we een mooi en zonnig plaatsje uitzoeken. We informeren naar een zaak met camperartikelen. Die is vlakbij, helaas tot maandag gesloten. Morgen is sowieso alles dicht: een feestdag i.v.m. Driekoningen. Ik draai een was en hang hem in de zon te drogen. Na de lunch, uiteraard ook heerlijk buiten, wandelen we via strand en boulevard naar Benicarlo, waar we aan de haven een gezellig terrasje vinden voor een drankje. Dan weer terug… bijna 10 km totaal. Net voor de zon onder is zijn we terug. Bijna de hele was is droog!
06.01.2017 vrijdag… nog een dagje op de camping.
Lekker lang uitslapen en er pas uit als de zon onze camper flink verwarmd heeft… wat een luxe. Dan buiten een ontbijtje in de zon…. Wat lezen…., plannen maken voor morgen……, en na de lunch de wandelschoenen aan en op weg naar Peñiscola. We waren hier in 2009 ook al eens voor een bezoek; het blijft een mooi gezicht, de stad zo boven op de klip, met het fort, gebouwd door de kruisvaarders en genoemd naar Papa Luna. Een ingewikkeld web van kronkelende, met kinderkopjes geplaveide straatjes leidt naar de 14e eeuwse vesting. De dikke wallen bieden uitzicht over de baai en de drukke vissershaven beneden. We dwalen en klimmen er wat rond en belanden tenslotte aan de haven bij het zelfde terrasje waar we jaren geleden ook lekkere visjes hebben gegeten. Het is er druk en nog steeds goed toeven. We eten een bord gegrilde sardientjes met een lekker wit wijntje erbij. Liepen we de heenweg via de boulevard, terug gaat het over het, met duizenden schelpen bezaaide, strand. Dan nog een stuk tussen de artisjokkenvelden door en tegen half 6 zijn we terug met bijna 11 km in de benen. Een mooie dag weer!
07.01.2017 Van Peñiscola naar Tavernes de la Valldigna.
Vandaag gaan we Valencia voorbij en wel met een ruime boog er omheen. Maar eerst stoppen we bin een camperbedrijf vlak voor Castellon om een nieuwe kraan te kopen. Het bedrijf is open en ze hebben de juiste… Nart gaat hem er zelf op zetten.. Ook vandaag is de zon volop aanwezig. We stoppen onderweg nog bij een Lidl en een tankstation, waar we ook lunchen en komen tegen vieren op de camperplaats aan. Het laatste stuk tussen Alzira en de kust was weer eens een plaatje, door heuvelachtig en ruig gebied. De camperplaats bij de Platja van Tavernes staat nagenoeg vol. Veel Nederlanders en Fransen. Het is een vrij nieuwe en stond nog niet in de Facile-en- Route gids van 2016. Maar we hebben ook de Acsi Camper contact informatie. Er zijn alle voorzieningen. Nart gaat eerst aan de slag met het monteren van de nieuwe kraan en ondertussen ga ik wat internetten bij het kantoortje. Het kost wat kruim (er is zo weinig ruimte in het aanrechtkastje) maar dan zit ie er toch op, zonder waterballet gelukkig. Als ik bezig ben met soep koken, komt de baas vertellen dat er vanaf nu geen stroom meer is.?...? Heel vreemd. Maar goed, we kunnen ook zonder voorlopig. De soep smaakt prima en na het maken van het verslag en het uitzoeken van foto’s spelen we, zoals gebruikelijk de laatste avonden, nog een potje scrabble. Ik mis mijn Wordfeud wel.