Verder langs de Costa Blanca richting Andalusië

Vrijdag 13.01.2017 Naar La Azohia.

Tja over vandaag is niet zo veel te vertellen… We hebben vooral wat huishoudelijke activiteiten gedaan. Boodschappen in Cartagena, Diesel en LPG getankt, water en toilet geloosd, en bij een supergrote Eroski de was gedaan… binnen een uur klaar! De camperplaats in La Azohia is één van onze favoriete plekjes en we komen er elk jaar weer. Een licht hellend terrein (iedereen moet op de blokken), tegen hoge bergen aan en vlak aan zee. Een heel rustig dorpje, geen doorgaande weg, wat restaurantjes, een Sparwinkel, een vissershaventje en een piepklein kerkje. De vorige keer was het stampvol, nu kunnen we kiezen. We gaan wat hoger staan, dan hebben we mooi uitzicht op zee. De stoeltjes gaan meteen naar buiten en we genieten een tijd lang lezend in de zon. Tegen vieren stappen we nog even op voor een wandelingetje naar het haventje, zo’n kilometer verder op. Even op een van de bankjes “uitrusten” en dan kuieren we weer terug. Als de zon onder is koelt het wat af en er steekt een windje op. Ons kacheltje zullen we niet nodig hebben vannacht.

14.01.2017 zaterdag La Azohia… klauter-klim tocht

We worden pas tegen half 10 gewekt door het autootje van de bakker die luid toeterend het terrein op rijdt. De zon is al warm en na het ontbijt maken we ons klaar voor een stuk van de Gr 92 die hier ook langs de kust loopt. Na de haven gaat het bergop naar de Torren de Santa Elana en erachter wijzen de rood-witte tekens ons de weg. Het is af en toe flink klauteren en klimmen maar we hebben onze wandelstokken bij ons. Kalm aan we hebben tijd zat. Het is een smal pad maar de tekens wijzen ons de weg. We hebben steeds prachtige vergezichten richting Mazaron en nog verder. En wat een rust hier door dit ruige gebied… Na anderhalf uur nemen we een korte pauze en een stel rots zwaluwen komen ons bekijken. Het gaat omhoog en omlaag en uiteindelijk komen we weer, heel hoog, uit aan de baai bij La Azohia. Hier verlaten we de rood-witte route en volgen de groene die terug buigt naar de rambla bij La Azohia. We eten onze meegebrachte boterhammetjes vlak onder de tv/zendmast. Nu is het alleen nog maar afdalen maar wel rustig aan, er liggen veel losse keitjes. Na vier en een half uur zijn we weer terug op de camperplaats. Wat een schitterende tocht! ’s Avonds gaat we lekker paella eten bij restaurant Molino… was vorig jaar uitstekend bevallen! Nu ook weer! Gewapend met 10 liter rode wijn van prima kwaliteit, verpakt in twee dozen keren we terug naar de camperplaats. We kunnen voorlopig vooruit.

Zondag 15.01.2017 17 km verder naar Bolnuevo aan de Costa Calida.

Waaide het gisteren al aardig, vandaag nog wat meer… We verlaten La Azohia en rijden door naar camping Playa de Mazarron in Bolnuevo. Dat is maar een klein stukje maar het weer tijd voor een wasmachine en douchebeurt. De camping ligt pal aan het strand, dat is leuk, voor de rest staat alles rijtje voor rijtje in het gelid; duidelijk een plek met veel overwinteraars voor langere tijd. Eerst de was in de machine. Een droger hoeft niet want zon en vooral wind doen de rest. Flink wat wasknijpers erop anders is de helft straks gevlogen.We brengen wat tijd door met lezen en als de was van de lijn is lopen we een eindje. Eerst langs het strand en boulevard met kleine, wat oudere huisjes en verderop bekijken we nog eens de grillige rotsformaties. Dan kuieren we terug en komen langs een blues café met propvol terras waar een lifeband speelt en de beentjes van de vloer gaan. Het klinkt aardig en we blijven even kijken en luisteren. Dan terug naar de camping waar we de zon mooi zien ondergaan en ik een potje kook.

Maandag 15.01.2017 weer een eindje (60 km) verder naar Águilas

Schoon gewassen en gestreken vertrekken we van de camping in Bolnuevo. We kunnen er weer een paar dagen tegen nadat we in Mazarron nog wat eten en drinken hebben ingeslagen. We gaan naar Calabardina, een mooi strandje vlak bij CaboCope. De rit er naar toe is altijd al een belevenis. Door ruig landschap, dan een sierra over ( tot ruim 400 meter) met weidse uitzichten en tenslotte de afdaling naar zee. Bij de afslag naar het strand staat een groot bord: verboden voor campers! Tjee dat is balen… zo’n mooi rustig plekje… We rijden door het dorp tot aan de Torreen dan terug. Bij het strandje vlak aan de weg staan twee campers. Het is tijd voor een boterham dus we stoppen daar.… We zien meteen bekende gezichten…het zijn Wim en Ria uit Eindhoven, die we op onze vorige trips ook regelmatig tegen kwamen. Ze zijn samen met een ander stel aan het rondtrekken. We bespreken het wel en wee van de camperaar. Ze weten te vertellen dat ook verderop in de provincie Murcia diverse camperplaatsen zijn afgesloten. Ook de strandplaats net voorbij Águilas is nu verboden terrein. In de haven waar we elk jaar wel een keer staan mogen alleen kleine campers parkeren. Dat wil zeggen korter dan 5m20.Na de lunch rijden we door naar het 10km verderop gelegen Águilas en parkeren bij de vissershaven en de vuurtoren. Er staan diverse campers, de meeste toch echt langer dan de toegestane lengte. Eigenlijk zijn wij ook een 50 cm langer, maar we wagen het erop. We maken een wandeling langs de haven, en door het stadje en strijken uiteindelijk neer op een zonnig terrasje op de Plazade España. Dit blijft nog altijd het gezelligste pleintje van Águilas met zijn oude bomen, fonteintje, bankjes en tientallen witte duiven. Aan alle kanten zijn terrasjes en er is van alles te zien. Terug bij de camper bekijken we het binnenvaren van de vissersboten en alle activiteiten daar om heen.